(Assen 1879 - Assen 1958) Onderwijzeres, ijveraar voor meisjesonderwijs en vrouwenemancipatie. Dochter van Harm Smeenge.

Opgegroeid in Meppel ging zij naar de Meisjeskweekschool in Arnhem, werd onderwijzeres in Amsterdam en behaalde de hoofdakte en enkele taalakten. Na haar huwelijk met postkantoordirecteur Willem Hendrik van Riel vestigde zij zich in Hoofddorp en in 1916 in Emmen.Hier richtte zij een afdeling van de Vereniging voor Huisvrouwen op en werd voorzitter van de Emmer Vereniging voor Volksonderwijs. In 1917 werd zij benoemd tot arrondissementsschoolopziener, welke functie zij in 1924 weer moest opgeven omdat een wetswijziging het vervullen van openbare ambten door gehuwde vrouwen verbood. Deze discriminerende maatregel werd in 1926 weer ingetrokken, waarna ze in datzelfde jaar inspectrice van het lager onderwijs in de regio Borger werd en in 1936 in Assen.

Ondanks haar principiële keuze voor het openbaar onderwijs was zij in het uitoefenen van haar ambt strikt onpartijdig. Sterker nog, bijzonder of openbaar, 't waren háár scholen, waarvoor ze te allen tijde pal stond. Vooral de scholen in het veengebied met hun speciale problemen konden op haar steun rekenen.

Mevrouw Van Riel-Smeenge droeg ook veel bij tot de stichting van landbouwhuishoudscholen. Zij was een belangrijk voorvechtster van de vrouwenemancipatie, die als raadslid en als hoofdbestuurslid van de Liberale Staatspartij in dit opzicht veel teweegbracht. Omdat zij weigerde uitvoering te geven aan de Duitse voorschriften, werd ze in 1941 als inspectrice ontslagen. Direct na de-oorlog werd ze herbenoemd, maar ging in 1946 met pensioen. Een van haar drie zoons was de bekende VVD-politicus Harm van Riel.