Hoogste functionaris die vóór 1814 in Drenthe werkzaam was op bestuurlijk en rechterlijk terrein.

Vanaf 1395 was de drost rentmeester over de bisschoppelijke goederen en andere inkomsten in Coevorden en Drenthe. Hij werd benoemd door de landsheer en zetelde in Coevorden. Hij was ook belast met de dagelijkse gang van zaken van het landsheerlijk bestuur en met de landsverdediging. Verder was hij slotvoogd van Coevorden, voorzitter van de Etstoel en van de dingspilgerechten, de goorspraken, en van de incidenteel vergaderende landsdag.

Aanvankelijk behoorden de drosten meest tot de Sallandse adel, zoals de families Van Hekeren, Rechteren, Twickelo en Stelling. Na de verovering van Drenthe door Karel V in 1536 werd de nieuwe functie van stadhouder enkele jaren gecombineerd met die van de drost. Maar vanaf 1540 was de drost weer het hoofd van het bestuur en de centrale man in de Drentse rechtspraak. Hij werd vooral gerekruteerd uit de noordelijke adel. De familie Van Ensse leverde twee drosten, terwijl ook Jarich van Botnia enkele jaren drost was.

Vanaf 1580 tot 1599 waren drie leden van de familie De Vos van Steenwijk achtereenvolgens drost. De bestuurshervorming in 1603 maakte de drost tot voorzitter van de landsdag, de nieuwe standenvergadering van Ridderschap en Eigenerfden. Ook het College, het uitvoerend orgaan van gedeputeerden, zat hij voor. Zijn belangrijkste taak lag echter in de rechtspraak: hij hield jaarlijks in de dingspillen goorspraken en hij bleef voorzitter van het gerechtshof, de Etstoel.

De benoeming van de drost geschiedde op toerbeurt door Overijssel en Drenthe.

De drosten in Drenthe waren:

De drost bleef in functie tot 1795, toen revolutionaire comité's het zittende bestuur verjoegen. Toch kwam de functie in de Bataafs-Franse tijd (1795-1814) nog terug als Landdrost, belast met de leiding van het departement Drenthe. In 1814 werd hij opgevolgd door de Gouverneur.